• Een schouder om even op te leunen....

  • Omdat je het niet over kunt doen…..

    Herinneringen zijn voor altijd
  • Een schouder om even op te leunen....

  • Omdat je het niet over kunt doen…..

    Herinneringen zijn voor altijd




Herinneren met een grafsteen of assierraad…





Na de uitvaart komt het moment voor u om na te denken over een grafsteen of de bestemming van de as. Graag ga ik hierover met u in gesprek na de uitvaart.


Een grafsteen

Het is niet verplicht om na de begrafenis een steen te plaatsen. Tijdens het bespreken van de uitvaart zal ik u vragen of u een tijdelijk bordje voor op het graf wilt hebben met daarop de naam, de geboorte- en overlijdensdatum en eventueel een mooie afbeelding. De naam zegt het al, dit is een tijdelijk bordje wat voorkomt dat het graf anoniem is. Ongeveer 4 tot 6 maanden na de begrafenis kan er eventueel een steen worden geplaatst. Dit omdat het te snel plaatsen er onder meer voor kan zorgen dat de steen scheef gaat staan.

Omtrent een grafsteen zal ik u altijd adviseren om contact op te nemen met één van de steenhouwers op Walcheren. Vaak hebben zij een showroom zodat u een idee kunt krijgen van wat er allemaal mogelijk is. Zij weten ook aan welke voorwaarden een steen moet voldoen voor wat betreft de afmetingen. Heeft u hulp nodig dan mag u het me altijd vragen.

De bestemming van de as

Het is wettelijk verplicht dat de urn na de crematie nog een maand lang in het crematorium moet blijven.
Na die maand is er heel veel mogelijk en het is niet zo dat u na deze maand direct een besluit moet nemen over wat de bestemming van de as zal worden.
Het is een belangrijke beslissing waar u tijd voor heeft om deze te nemen.

Enkele van deze mogelijkheden zijn:

  • de as verstrooien op zee, of op een geliefd plekje aan land (de eigenaar van het stuk land moet wel toestemming geven);
  • de as meenemen naar het buitenland (hierover kan ik u mondeling meer vertellen);
  • de urn begraven in een urnengraf op een begraafplaats, dan is er toch een plekje voor hen die achterblijven om naar toe te gaan;
  • de urn thuis houden en een mooi plekje geven;

Uiteindelijk gaat het hier vooral om een persoonlijke keuze die men op basis van het gevoel maakt.
Soms kiest men voor het verstrooien van de as maar houdt men een beetje achter voor bijvoorbeeld een assierraad, een glazen ornament of zelfs het verwerken van een beetje as in een tatoeage.